Rond dezelfde tijd kwam Els in contact met Joost Pleiter, die boeren helpt bij het kopen en verkopen van onroerend goed in het complexe landelijk gebied. Joost: “Als agrarisch makelaar hielp ik jarenlang agrariërs die wilden stoppen. Wat doe je met de grond en met het erf? Maar bij het taxeren van boerenbedrijven ben je vooral bezig met terugkijken, en na zoveel jaren in het vak wilde ik graag meer vooruit gaan kijken. Hoe kunnen we ons landschap herstructureren, zodanig dat we de juiste dingen op de juiste plek gaan doen? Dat vond en vind ik een enorm interessante vraag. Zo rolde ik langzaam de wondere wereld van de gebiedsprocessen in, onder meer voor de provincie Overijssel.”

De gebiedsgerichte aanpak was en is nog een behoorlijke zoektocht, ook voor de provincie zelf, schetst Joost. “In het begin pakte de provincie het heel technocratisch aan; ze gingen zelf gebieden indelen en stelden bestuurskundigen aan om de kar te trekken. Maar waar ze geen rekening mee hadden gehouden is dat de burger – in dit geval de boer – terug ging praten. Zo ontstond het idee om mij in te zetten als verbindende schakel tussen agrariër en overheid. Wat willen de agrarische bedrijven in het gebied precies? En waar kunnen boer en provinciehuis elkaar wellicht vinden? Tegelijkertijd realiseerde ik me al snel dat ik weliswaar veel verstand heb van agrarisch onroerend goed, maar dat ik eigenlijk geen idee heb hoe het is om ondernemer te zijn van een melkveebedrijf. Zo kwam ik uiteindelijk via-via in contact met Els.”

Joost had naar eigen zeggen ‘denkkracht’ nodig, vult Els aan. “Hij zocht iemand die weet wat het is om boer te zijn en die samen met hem het gesprek met de agrariërs in Markelo Noord aan zou kunnen gaan. Het leek me wel leuk om dat pakweg drie maanden te doen.” Lachend: “Inmiddels zijn we twee jaar verder.”

Els heeft vaak een beter gevoel bij de ‘onderstroom’ binnen een familie, merkt Joost. “Bepaalde gezinspatronen die een doorbraak in de weg staan: Els doorziet dat heel snel. Bijvoorbeeld als er onderhuids onenigheid is over de beoogde bedrijfsopvolger, of als de verschillende generaties binnen het bedrijf een andere richting uit willen. Als je echt met elkaar goed de puzzel wilt leggen, zul je ook daar oog voor moeten hebben. Wij hoeven dit niet voor mensen op te lossen, maar we kunnen ze wel bewust maken van de blokkades die er zijn.” Er bestaat geen blauwdruk voor een gebiedsproces, benadrukt Els. “Het is geen computerspel waarbij je mensen en bedrijven lukraak kunt verplaatsen. Er zit een hart in zo’n bedrijf, en daar moet wel aandacht voor zijn.”